Odróżnienie działalności badawczo-rozwojowej od rutynowej w sektorze IT sprawia wiele trudności, szczególnie w kontekście ubiegania się o granty unijne np. w ramach
Ścieżki SMART.
Definicje B+R w informatyce
Proces tworzenia innowacji nie zawsze stanowi działalność B+R. Dotyczy to również sektora IT. Dodanie nowej funkcjonalności do oprogramowania lub wytworzenie nowego oprogramowania, którego nie ma jeszcze na rynku nie stanowią przesłanek by taką działalność sklasyfikować jako badawczo-rozwojową.
Najważniejszym kryterium w działalności B+R jest dokonanie postępu naukowego lub technicznego w danej dziedzinie rozumianego jako poszerzenie dostępnej wiedzy w aktualnym stanie techniki.
Podręcznik Frascati 2015 działalność badawczo-rozwojową w informatyce definiuje jako następujące działania:
- tworzenie nowych systemów operacyjnych lub języków,
- projektowanie i wdrażanie nowych wyszukiwarek opartych na oryginalnych technologiach,
- działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci,
- tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki,
- tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub zabezpieczeń.
Za działania B+R nie uznaje się czynności, które nie wiążą się z dokonaniem postępu technicznego, np.:
- tworzenie aplikacji biznesowych i systemów informatycznych na podstawie znanych metod i istniejących narzędzi informatycznych,
- dodawanie funkcjonalności dla użytkownika w istniejących programach użytkowych (w tym podstawowych funkcji związanych z wprowadzaniem danych),
- tworzenie stron internetowych lub oprogramowania przy użyciu istniejących narzędzi,
- stosowanie standardowych metod szyfrowania, weryfikacji bezpieczeństwa i testowania integralności danych,
- dostosowanie produktu do konkretnego zastosowania, chyba że w trakcie tego procesu wytworzona zostanie wiedza, która znacząco ulepszy program podstawowy,
- rutynowe usuwanie błędów w istniejących systemach i programach (debugging), chyba że ma to miejsce przed zakończeniem procesu prac rozwojowych.
Badania przemysłowe i prace rozwojowe w informatyce od strony praktycznej
Na potrzeby rozróżnienia badań przemysłowych od prac rozwojowych posłużymy się przykładem projektu B+R dotyczącym opracowania systemu do poprawy efektywności obrazowania zmian miażdżycowych na zdjęciach angio-TK poprzez wirtualne odtworzenie warunków przepływowych w tętnicach.
Przyjmując założenia, że komputerowe metody obrazowania zmian miażdżycowych na podstawie zdjęć tomografii komputerowej nie są znane w obecnym stanie techniki lub są znane, ale są niedoskonałe i wymagają poprawy np. wydajności lub skuteczności, badaniami przemysłowymi w tak zdefiniowanym stanie techniki mogą być prace polegające na opracowaniu nowych lub ulepszeniu istniejących algorytmów, metod, modeli czy narzędzi krytycznych z punktu widzenia obrazowania zmian miażdżycowych np.
- Algorytmy segmentacji obrazów z TK.
- Algorytmy tworzenia siatek obliczeniowych w celu stworzenia modelu siatki odzwierciedlającej architekturę układu naczyniowego pacjenta.
- Algorytmy symulacji przepływów krwi w modelu 3D.
Badania przemysłowe kończą się na testach opracowanych komponentów systemu na zbiorach danych pochodzących np. z rzeczywistych badań pacjentów ze zmianami miażdżycowymi w celu potwierdzenia skuteczności działania opracowanych algorytmów.
Prace rozwojowe polegają już na stworzeniu wersji prototypowej systemu, który zawiera wszystkie niezbędne elementy i funkcje oprogramowania takie jak:
- Interfejs użytkownika
- Funkcję przesyłu oraz odczytu obrazów medycznych
- Funkcję archiwizacji oraz indeksowania obrazów medycznych
- Interaktywną wizualizację i post-processing otrzymanych wyników
- Eksport otrzymywanych wyników i zapis wyeksportowanych danych w standardowych formatach itp.
W trakcie prac rozwojowych system testujemy w warunkach rzeczywistych (np. klinicznych) System jest implementowany na infrastrukturze informatycznej użytkownika końcowego. Walidacja platformy na tym etapie obejmuje m.in. integrację z innymi systemami oraz interfejsami, obecnie używanymi w środowisku klinicznym. Walidacja platformy ma na celu zapewnienie, że opracowany produkt będzie gotowy do wdrożenia w rozproszonym środowisku klinicznym i łatwy w integracji z obecnymi systemami szpitalnymi. Walidacja skuteczności działania systemu na tym etapie odbywa się na bardzo dużych zbiorach danych, ma to również na celu douczenie algorytmów i wprowadzenie ostatnich poprawek.
Po etapie walidacji w warunkach rzeczywistych produkt IT osiąga TRL 9 i jest gotowy do komercjalizacji.