Q&A w Ścieżka SMART – część II

Kontynuujemy omawianie najbardziej kontrowersyjnych aspektów w instrumencie Ścieżka SMART. Tym razem zajmiemy się tematem personelu projektu w aspekcie kierownika B+R oraz kierownika zarządzającego oraz tematem zabezpieczenia wkładu własnego do projektu.

W części pierwszej Q&A ubolewaliśmy, dlaczego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą współpracujące z wnioskodawcą na podstawie umowy cywilnoprawnej B2B nie mogą być wykazywane we wniosku jako personel projektu, co w konsekwencji skutkuje koniecznością wykazywania takich osób jako podwykonawców i wyłaniania ich w przetargach zgodnie z zasadą konkurencyjności. W przypadku kierownika B+R oraz kierownika zarządzającego nie ma nawet takiej opcji. Oba te stanowiska muszą być wykazane obligatoryjnie w personelu projektu, a nie w podwykonawstwie co oznacza, że osoby na tych stanowiskach nie mogą być zatrudnione na umowach B2B. Należy tutaj zaznaczyć, że koszt kierownika B+R oraz zarządzającego nie są kosztami bezpośrednimi projektu tylko pośrednimi rozliczanymi metodą ryczałtową. Oznacza to, że koszty te nie podlegają ewidencjonowaniu i wykazywaniu ich poniesienia w celu rozliczenia do dofinansowania. Jakie znaczenie ma zatem rodzaj umowy, skoro i tak nie przedstawia się jej do rozliczenia we wnioskach o płatność? My nie wiemy.    

Ocenie w kryterium Zdolność wnioskodawcy do finansowej realizacji projektu ocenie podlega, czy wnioskodawca przedstawił adekwatne źródła finansowania realizacji projektu tj. czy przedstawiony w modelu finansowym plan zapewnienia środków finansowych na sfinansowania łącznie wszystkich zaproponowanych we wniosku zadań z uwzględnieniem dofinansowania jest realistyczny i wiarygodny. Możliwości wykazania środków na tzw. wkład własny w modelu finansowym jest kilka np. przeznaczenie skumulowanych zysków z lat ubiegłych na projekt, środki pieniężne na rachunku, podniesienie kapitału, kredyty (w przypadku modułu B+R np. obrotowe czy kredyty w rachunku) lub pożyczki np. od udziałowców czy nowych inwestorów. Które z tych źródeł finansowania są wiarygodne i adekwatne? Praktyka oceny wniosków pokazuje, że to zależy od oceniających i ich humoru. Jedni oczekują posiadania środków pieniężnych na rachunku na cały wkład własny, co przy długich i dużych projektach jest dużym poczuciem humoru, a inni akceptują finansowanie projektu z prognozowanych zysków w okresie realizacji projektu. Rozumiemy, że inaczej to kryterium może być oceniane w spółkach dojrzałych i mających już określoną pozycję na rynku, a inaczej w spółkach młodych, aspirujących do wejścia na rynek z nowym rozwiązaniem ale dotychczasowe praktyki pokazują, że w przypadku tych drugich wymaga się dużo więcej i uwiarygodnienie ścieżki finansowania projektu musi się opierać na zabezpieczeniu wkładu własnego przez zobowiązanie inwestorów, pożyczkodawców do zapewnienia finansownania lub w formie zgromadzonych środków pieniężnych na rachunku bankowym.  Czas pokaże, czy kryterium to będzie traktowane przez oceniających zdroworozsądkowo i czy nie spowoduje, że innowacyjne startupy będą uznawane za mało wiarygodne finansowo i będą pozbawiane możliwości korzystania ze wsparcia.